സ്കൂളില് ആറാം ക്ളാസ് മുതല് മലയാളം പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന സുകുമാരന് മാഷ്,എന്തെങ്ങിലും ഒക്കെ കുറിക്കാന് കഴിയുന്നുവെങ്കില് അത് എന്നെ പഠിപ്പിച്ച മാഷിന്റെറ അനുഗ്രഹം തന്നെ ആണ്. മാഷിന്റെറ സ്വത സിദ്ധമായ ഒരു ശയിലി ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് കേള്ക്കാന് തന്നെ രസമായിരുന്നു .അത് തന്നെ ആയിരിക്കണം മാഷിന്റെറ ക്ളാസ് ഇഷ്ടപെടാനും കാരണം. ഇടയ്ക്കു മാഷ് ഏതെങ്കിലുമൊരു വിഷയത്തിനെ കുറിച്ച് പ്രബന്ധം എഴുതാന് പറയും. അത് കേള്ക്കുമ്പോഴേ ക്ളാസില് ബഹളം തുടങ്ങും, വേണ്ട മാഷേ.... എഴുതാന് മടിയുള്ള എന്നെ പോലെയുള്ള ചിലര് കൂടി ക്ളാസില് ഉണ്ടായിരുന്നു. മാഷ് അത് ഒന്നും കേട്ട ഭാവം നടിക്കാറില്ലായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് തന്നെ എഴുതേണ്ടി വരുമായിരുന്നു. ഞാന് എഴുതിയത് വായിച്ചു നോക്കിയിട്ട് മാഷ് ചോദിക്കുമായിരുന്നു... എന്താ കുട്ട്യേ ഇത് ഇങ്ങനെ ആണോ ഞാന് എഴുതാന് പറഞ്ഞത്, പരീക്ഷക്ക് ഇങ്ങനെ എഴുതിയാല് മാര്ക്ക് തരില്ല കേട്ടോ. മാഷിന്റെറ മലയാളം ക്ളാസ് തന്നെ ആണ്, മലയാളത്തെ ഇത്രയും ഇഷ്ടപെടാന് കാരണം ആക്കിയതും. മാഷ് ഇന്ന് ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല. മാഷിനെ ഇവിടെ സ്മരിക്കുന്നു.
മലയാളമേ നിന്റെ വാക്കുകള്ക്കുള്ളത്ര മധുരം തുടിക്കുന്നതേതു ഭാഷ. ഞാനൊരു എഴുത്തുകാരി അല്ല, മലയാളത്തെ അതിയായി സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു മലയാളി. പാതിവഴിയില് ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ അക്ഷരങ്ങളെ, എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ വീണ്ടും നെഞ്ചോട് ചേര്ത്ത് പിടിക്കാനുള്ള ഒരു എളിയ ശ്രെമം....
Saturday, October 6, 2012
Thursday, October 4, 2012
Wednesday, October 3, 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)