Thursday, June 14, 2018

തണൽ മരം....




അച്ഛനെന്ന നന്മകളുടെ തണൽമരത്തിന് താഴെ 
ഞാനെന്നും സംതൃപ്തയായിരുന്നു 
ആ വിരൽ തുമ്പ് പിടിച്ച്‌ പിച്ച വെയ്ക്കുമ്പോഴും 
കാലൊന്നിടറിയാൽ ഓടിയെടുത്ത് 
സ്നേഹത്തോടെ സാന്ത്വനിപ്പിക്കുമെന്ന 
വിശ്വാസം തന്നെയാവണം 

ബാല്യത്തിലും കൗമാരത്തിലും 
ആ തണലിൽ അഭിമാനത്തോടെ 
തന്നെ നടന്നിരുന്നത്, അച്ഛന്റെ 
ആ കരുതൽ കൂടെയുണ്ടെന്നുള്ള 
ധൈര്യം തന്നെയാണ് 

യൗവനത്തിൽ ഏത് കൊടുങ്കാറ്റിലും 
ചേർത്ത് പിടിച്ച് രക്ഷിക്കാനുള്ള 
ഒരു സുരക്ഷാ കവചമായി അച്ഛൻ 
കൂടെയുണ്ടെന്നുള്ള ആത്മധൈര്യമായിരുന്നു 
ഓരോ ചുവടുവെപ്പിലും അച്ഛന്റെ 
ആ സ്നേഹം കൂട്ടായി ഉണ്ടെന്നുള്ള ഉറപ്പ് 
ഒരു നിഴലായി ആ കരുതൽ എപ്പോഴും 
ഒപ്പമുണ്ടെന്നുള്ള വിശ്വാസം 

തൻ്റെ കുടക്കീഴിൽ നിന്ന് മകളെ 
വേദനയോടെ പറിച്ചെടുത്ത് മറ്റൊരു 
കരങ്ങളിലേല്പിക്കുമ്പോൾ 
ആ കണ്ണുകളിൽ കാണുന്നത് ആശ്വാസമല്ല 
പകരം എൻ്റെ കുഞ്ഞ് ആ കൈകളിൽ 
സുരക്ഷിതയാവുമോയെന്ന ആശങ്ക തന്നെയാവാം 
ആ വിശ്വാസം തെറ്റിയെന്നറിഞ്ഞാൽ 
ആരും കാണാതെ നെഞ്ചുരുകി 
കരയുന്ന അച്ഛനെയും കാണാം 

അച്ഛനെന്ന നന്മകളുടെ തണൽ മരം 
ഓരോ പെൺ മക്കൾക്കും 
സ്നേഹത്തിന്റെയും,കരുതലിന്റെയും 
വടവൃഷം തന്നെയാണ്...........

2 comments:

മഹേഷ് മേനോൻ said...

വെറും തണൽമരമല്ല നന്മകളുടെ തണൽമരം :-)

ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് ഈ വരികളാണ്.

"തൻ്റെ കുടക്കീഴിൽ നിന്ന് മകളെ
വേദനയോടെ പറിച്ചെടുത്ത് മറ്റൊരു
കരങ്ങളിലേല്പിക്കുമ്പോൾ
ആ കണ്ണുകളിൽ കാണുന്നത് ആശ്വാസമല്ല
പകരം എൻ്റെ കുഞ്ഞ് ആ കൈകളിൽ
സുരക്ഷിതയാവുമോയെന്ന ആശങ്ക തന്നെയാവാം
ആ വിശ്വാസം തെറ്റിയെന്നറിഞ്ഞാൽ
ആരും കാണാതെ നെഞ്ചുരുകി
കരയുന്ന അച്ഛനെയും കാണാം"

എവിടെയോ വായിച്ചതോർക്കുന്നു - "കരയാമോ ഹാ പുരുഷനല്ലേ, കരയാതെങ്ങനെ നരനല്ലേ"

ശ്രീ.. said...

അതാണ് ആ സ്നേഹം.പക്ഷെ അത് തിരിച്ചറിയാൻ പല മക്കളും ശ്രമിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് ദുഖകരം.ഒത്തിരി നന്ദി സന്തോഷം,വിലയേറിയ അഭിപ്രായത്തിന്.......