എന്നാത്മ നാഥനെന്‍
ചാരത്തണയുമ്പോള്‍
ഒരു നവവധുവിനെ പോല്‍
ലജ്ജകൊണ്ട് ചൂളും ഞാന്‍
നാണത്താല്‍ വിവശയായി
തല താഴ്ത്തി മൌനമായ്
നില്‍ക്കും ഞാന്‍
കാല്‍ നഖം കൊണ്ട്
കളം വരച്ച്, ഒളികണ്ണാല്‍
നോക്കി കവിത രചിക്കും ഞാന്‍
ആ കിളിനാഥമെന്‍ കരളില്‍
ആശകള്‍ തന്‍ പീലി നീര്‍ത്തും
വിറയാര്‍ന്ന കൈകള്‍ ചേര്‍ത്തു
പിടിക്കുമ്പോള്‍, ഇതുവരെ
അറിയാത്തൊരു നിര്‍വൃതി
അറിയുന്നു ഞാന്‍
ആ മാറില്‍ തലചേര്‍ത്തു
വെയ്യ്ച്ചാല്‍ കേള്‍ക്കാം
ആ ഹൃദയതാളം ഒരു
സ്നേഹാര്‍ദ്ര ഗീതം പോല്‍
നമ്മള്‍ ഒന്നെന്നു ചൊല്ലി
നെറുകില്‍ ചുംബിക്കുമ്പോള്‍
എന്തെന്നറിയാത്തൊരാത്മ
നിര്‍വൃതി അറിയുന്നു ഞാന്‍
ആ കരവലയത്തിലൊതുങ്ങുമ്പോള്‍
കണ്ണന്‍റെ പ്രേയസി രാധയായി
മാറിടുന്നു ഞാന്‍
നിനക്കായി കാത്തിരിക്കും
ഓരോ നിമിഷവുംഞാനറിയുന്നു
നിനക്കെന്നോടുള്ള പ്രണയം
ഓരോ കാത്തിരുപ്പും സുഖമുള്ള
ഓരോ പ്രതീക്ഷകളാണ്....
No comments:
Post a Comment