പൊന്നും പതിനെട്ടാം പടി കയറി
അയ്യാ നിന്നെ കാണുമ്പോൾ
ഈ ജന്മം സഫലമായതായി തോന്നും
ആ തിരുമുന്നിൽ അണയുമ്പോൾ
ഒരു കുഞ്ഞായി മാറും ഞാൻ
മായാത്ത ചിരിയോടെ വന്നെന്നെ നീ
പുല്കുമ്പോൾ ഒരു ജ്യേഷ്ഠ സ്നേഹം
അറിയുന്നു ഞാനെൻ അയ്യാ
ആ പാദാരവിന്ദത്തിലർപ്പിക്കും
ഒരു പൂവായ് ഞാൻ മാറിയെങ്കിൽ
സ്വാമിയേ അയ്യപ്പോ അയ്യപ്പോ സ്വാമിയേ...
അയ്യാ നിൻ മൂന്നിൽ
കൈകൂപ്പി നിൽക്കുമ്പോൾ
ഈ ജന്മം പോരെന്ന് തോന്നും
നിന്നെ തൊഴാൻ ഒരു പാട്
ജന്മങ്ങൾ വേണമെന്ന് തോന്നും
തൊഴുതാലും തൊഴുതാലും
മതിയാവില്ലല്ലോ അയ്യാ
നിൻ ഒളി കണ്ടാൽ
ആ ജപമാലയിലെ ഒരു മുത്തായി
ഞാൻ മാറിയെങ്കിൽ
സ്വാമിയേ അയ്യപ്പോ അയ്യപ്പോ സ്വാമിയേ...
അയ്യാ നിൻ മുഖം കണ്ട് മനം
നിറയുമ്പോൾ ദുഃഖങ്ങൾ
ചൊല്ലാൻ ഞാൻ മറന്നു പോകും
ശരണമന്ത്രങ്ങൾ കേട്ടെൻ കാത്
കുളിർക്കുമ്പോൾ കളഭാഭിഷേകം
ചാർത്തിയ നിൻ മലർമേനി കണ്ട്
തൊഴണ മെന്ന ആഗ്രഹം മാത്രം
ആ തിരുസന്നിധിയിൽ തെളിയും
ഒരു താരകമായ് ഞാൻ മാറിയെങ്കിൽ
സ്വാമിയേ അയ്യപ്പോ അയ്യപ്പോ സ്വാമിയേ...
ഹരിവരാസനം കേട്ട് നീ മയങ്ങുമ്പോൾ
അയ്യാ നിന്നെ ഉണർത്തും ഉണർത്തു
പാട്ടായി ഞാൻ മാറിയെങ്കിൽ
മനസ്സിനെ കല്ലാക്കി യാത്രാമൊഴി
ചെല്ലുമ്പോൾ അയ്യാ നീ കൂടെ
ഉണ്ടെന്ന ആശ്വാസം മാത്രം
വീണ്ടും അയ്യാ നിന്നെ
കാണണമെന്ന മോഹം മാത്രം
സ്വാമിയേ അയ്യപ്പോ അയ്യപ്പോ സ്വാമിയേ
ഹരിഹരസുതനേ ശരണം പൊന്നയ്യപ്പാ....
2 comments:
അതിമനോഹരമായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു
വിലയേറിയ അഭിപ്രായത്തിന് വളരെ നന്ദി,സന്തോഷം.സ്വാമി ശരണം🙏
Post a Comment