പ്രതികരിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ലെന്നു അറിയാം,പ്രതികരണ ശേഷി നഷ്ടപെട്ടിട്ടല്ല, നിങ്ങള് അത് കെടുത്തി കളഞ്ഞതാണ്.സമൂഹത്തിന്റെ പ്രതികരണത്തിന് വിലയുണ്ടായിരുന്നെങ്കില് വീണ്ടും ഒരു ഗോവിന്ദച്ചാമി നമ്മുടെ നാട്ടില് ഉണ്ടാകില്ലായിരുന്നു. ജീവിതത്തിന്റെ വിവിധ മേഖലകളില് ഉന്നതപദവി അലങ്കരിക്കുന്ന സ്ത്രീകളുള്ള നമ്മുടെ നാട്ടില്,ഒരമ്മക്ക് കൂടി മകളെ നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു.കാമവെറിയെന്റെ കയ്യില് അകപ്പെട്ട്, പെണ്ണായി പിറന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം, ഒരു പെണ്ക്കുട്ടിയുടെ ജീവിതം കൂടി അകാലത്തില് പൊലിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.ആണിനും, പെണ്ണിനും, സമത്വം കൊട്ടി ഘോഷിക്കുന്ന നമ്മുടെ ഭരണഖടനക്ക്, ഒരു പെണ്ണായത് കൊണ്ട് നിന്നെ സംരക്ഷിക്കാന് കഴിയാതെ പോയി, ലജ്ജിക്കുന്നു സോദരി.
ജിഷയുടെ വാര്ത്ത കേട്ടത്, കണ്ടത്, ഒരു പാട് വേദനയോടെയാണ്. ആ സ്ഥാനത്ത് എന്റെ സഹോദരിയെ, മകളെയാണ് കാണാന് കഴിഞ്ഞത്. ഇന്നല്ലങ്കില് നാളെ ആര്ക്കും ഇത് സംഭവിക്കാം.ജിഷയുടെ ശരീരത്തിലുണ്ടായ മുറിവുകളെ കുറിച്ച് എണ്ണി പറഞ്ഞ് ആഘോഷിക്കുന്ന ചാനലുകള്ക്കും, പത്രങ്ങള്ക്കും,തന്റെ മകളെ നഷ്ടപ്പെട്ട ആ അമ്മയുടെ വേദന കാണാന് കഴിയാതെ പോണത് എന്ത് കൊണ്ടാണ്. തന്റെ മകള്ക്കുണ്ടായ ഓരോ മുറിവും ആഴ്ന്നിറങ്ങിയത്,തന്റെ മകളെ കാമവെറിയന്റെ കണ്ണില് നിന്ന് സംരക്ഷിക്കാന് കഴിയാതെ പോയല്ലോന്ന് ഓര്ത്ത് പൊട്ടിക്കരയുന്ന ആ അമ്മയുടെ നെഞ്ചില് തന്നെയല്ലേ.
കണ്ണ് മൂടി കെട്ടിയ നിയമദേവത,ഇനിയും കണ്ണ് തുറന്നില്ലെങ്കില്, വീണ്ടും ഒരു പാട് ഗോവിന്ദ ചാമിമാരും.ബാലിയാടാവാന് വീണ്ടും, സൌമ്യയും,ജിഷയും ഉണ്ടാകാം.കാമവെറിയോടെ മാത്രം പെണ്ണുങ്ങളെ നോക്കുന്ന കണ്ണുകള് ചൂഴ്ന്ന് എറിയപ്പെടുക തന്നെ വേണം.സ്ത്രീകള്ക്ക് നേരെയുള്ള അതിക്രമങ്ങള്ക്ക് തക്കതായ ശിക്ഷകള് തന്നെ കൊടുക്കണം. വധശിക്ഷ അത് തന്നെയാണ് വേണ്ടത്. ഗോവിന്ദച്ചാമിയെ ജയിലിലിട്ട് വളര്ത്താതെ, അന്നേ വധശിക്ഷ നടപ്പിലാക്കിയിരുന്നെങ്കില് ഇന്ന് വീണ്ടുമൊരു ചാമിയെ സൃഷ്ടിക്കില്ലായിരുന്നു, അമ്മക്ക് മകളെ നഷ്ടപെടില്ലായിരുന്നു.എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്താലും, കുറ്റവാളിയെ ശിക്ഷിക്കുന്ന അതേ നിയമം തന്നെ അവരെ സംരക്ഷിക്കുമെന്ന വിശ്വാസം, ആ നിയമ വ്യവസ്ഥിതിയാണ് മാറേണ്ടത്. പ്രതിഷേധങ്ങള് ആവശ്യമാണ്, അത് വാക്കുകളില് ഒതുങ്ങരുതെന്ന് മാത്രം.ഞാനും പ്രതിഷേധിക്കുന്നു, ജീവിച്ച് കൊതി തീരാതെ അകാലത്തില് പൊലിഞ്ഞ പ്രിയ സോദരിക്ക് വേണ്ടി, ഒരു മൌന പ്രതിഷേധം.........
2 comments:
:(
തലകുനിഞ്ഞു പോകുന്ന നിമിഷങ്ങള്..താങ്ക്സ് മാഷേ....
Post a Comment