തൂലിക പടവാളാക്കിയായിരുന്നു
നിന്റെ പോരാട്ടം
ആ തൂലികയിൽ നിന്നുതിർന്ന
വർണ്ണാക്ഷരങ്ങളുടെ പ്രഭയിൽ
നീയൊരു ഉദയ സൂര്യനെപ്പോൽ
ജ്വലിച്ചു നിന്നു...
അസ്തമയ സൂര്യനിലും നീയൊരു
കെടാവിളക്കായ് വെളിച്ചം പകർന്നിരുന്നു
ആ തൂലികയിൽ അക്ഷരങ്ങളുടെ
വസന്തം രചിച്ചു നീ ആസ്വാദക
മനസ്സിൽ ചേക്കേറി
ദുഃഖമോ വിരഹമോ നിന്റെ
തൂലികയെ ഉലച്ചതില്ല...
ആ തൂലികയിൽ നീ തീർത്ത
പ്രണയാർദ്ര കാവ്യങ്ങൾക്ക്
നൂറഴകായിരുന്നു
ആ സുന്ദര കാവ്യങ്ങളിലെ
നായിക ഞാനാണെന്നു
ഞാൻ വെറുതെ നിനച്ചിരുന്നു...
ആ തൂലികയിൽ നീ രചിച്ച
മന്ത്രാക്ഷരങ്ങൾ പടർന്നിറങ്ങി
നീയൊരുക്കിയ സ്വപ്ന സൗധം തച്ചുടച്ചു
ഒരു മാത്ര മൗനമായി നീ മറയുമ്പോൾ
അശക്തയായി ആ തൂലിക
മണ്ണിലടിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു
നീ വീണ്ടും അക്ഷരവസന്തം
തീർക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ..........
No comments:
Post a Comment